Κιρσοί

Οι κιρσοί είναι μια ασθένεια στην οποία η φυσιολογική κατάσταση των φλεβών αλλάζει. Η διάμετρος των αγγείων αυξάνεται και τα τοιχώματά τους γίνονται πιο λεπτά και οι εκτεταμένες περιοχές σχηματίζουν προεξοχές - κόμβους. Λόγω της αδυναμίας των τοιχωμάτων, η λειτουργία των βαλβίδων που προάγουν τη ροή του αίματος στις φλέβες διαταράσσεται. Εξαιτίας αυτού, το αίμα μπορεί να ρέει προς τα πίσω, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε φλεβική στασιμότητα.

Τέτοιες διαταραχές μπορεί να οδηγήσουν σε φλεγμονώδεις διεργασίες.

Οι φλέβες των κάτω άκρων προσβάλλονται συχνότερα. Αυτό συμβαίνει γιατί σε κάθετη στάση αυξάνεται η πίεση στα αγγεία των ποδιών.

Αιτίες κιρσών στα πόδια

Οι ακριβείς λόγοι για την ανάπτυξη κιρσών δεν είναι ακόμη σαφείς. Πιστεύεται ότι η παθολογία προκαλείται κυρίως από συγγενή ή επίκτητα ελαττώματα των φλεβικών βαλβίδων, καθώς η κύρια διαφορά μεταξύ κιρσών και φυσιολογικών φλεβών είναι η δυσλειτουργία των βαλβίδων. Αυτό διαταράσσει τη ροή του αίματος.

Οι ακόλουθοι παράγοντες μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη κιρσών:

1. Γενετική προδιάθεση.Περίπου το 80% των περιπτώσεων ασθένειας έχουν οικογενειακή προέλευση. Εάν ο ένας γονέας είναι άρρωστος, ο κίνδυνος ασθένειας είναι 25%, και για τους δύο γονείς είναι έως και 88%.
2. Μεγαλύτερη ηλικία.Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου σε μεγάλη ηλικία είναι πέντε φορές μεγαλύτερος από τον μέσο όρο. Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι με την αύξηση της ηλικίας παρατηρούνται αλλαγές στα αγγειακά τοιχώματα και εξασθένηση του αγγειακού τόνου.
3. Υπέρβαρος. Το υψηλό σωματικό βάρος επιβαρύνει επιπλέον τα πόδια. Επιπλέον, η παχυσαρκία συχνά συνοδεύεται από ορισμένες άλλες ασθένειες που επηρεάζουν την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων: διαβήτης, υπέρταση και άλλες.
4. Εγκυμοσύνη και γέννηση.Η πιθανότητα εμφάνισης κιρσών υπάρχει ήδη κατά την πρώτη εγκυμοσύνη και τον τοκετό και μετά τη δεύτερη είναι 80%. Με κάθε εγκυμοσύνη, ο αριθμός και η διάμετρος των κιρσών αυξάνεται. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ο όγκος του κυκλοφορούντος αίματος αυξάνεται. Επιπλέον, καθώς το αναπτυσσόμενο έμβρυο μεγαλώνει, συμπιέζει όλο και περισσότερο τα αγγεία στην περιοχή της πυέλου.
5. Ορμονική ανισορροπία.Ορισμένες ορμόνες επηρεάζουν την κατάσταση του αγγειακού συστήματος. Ο παράγοντας επηρεάζει σε μεγαλύτερο βαθμό τις γυναίκες που χρησιμοποιούν ορμονικά αντισυλληπτικά. Οι γυναικείες ορμόνες οιστρογόνο και προγεστερόνη μειώνουν τον αγγειακό τόνο και καταστρέφουν τις ίνες κολλαγόνου στα τοιχώματά τους. Αυτό προκαλεί την αποδυνάμωση και την επέκταση των τοίχων.
6. τρόπος ζωής– κακή διατροφή, έλλειψη κινητικότητας και εργασία που περιλαμβάνει παρατεταμένο κάθισμα ή ορθοστασία. Αντίθετα, το περπάτημα βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και προλαμβάνει ασθένειες.

Οι περισσότερες περιπτώσεις κιρσών συνδέονται με την παρουσία κληρονομικής προδιάθεσης, η οποία εκδηλώνεται υπό την επίδραση εξωτερικών συνθηκών.

Εάν υπάρχουν ένας ή περισσότεροι παράγοντες, μπορείτε να προσαρμόσετε τον τρόπο ζωής σας και να μειώσετε την επιρροή τους όσο το δυνατόν περισσότερο.

Συμπτώματα κιρσών

Οι κιρσοί μπορεί να αναπτυχθούν ασυμπτωματικά. Η απουσία έντονων σημείων ή η σειρά εκδήλωσής τους εξαρτάται από τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του οργανισμού.

Τα σημάδια της ασθένειας περιλαμβάνουν:

1. Αίσθημα βάρους και πληρότητας στα πόδιαείναι τα πιο κοινά συμπτώματα.
2. Πρήξιμο.Στα αρχικά στάδια, το πρήξιμο εμφανίζεται μόνο στην περιοχή του αστραγάλου και εξαφανίζεται όταν ξεκουράζεστε, ειδικά όταν σηκώνετε τα πόδια σας. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, το πρήξιμο επεκτείνεται μέχρι το μέσο του κάτω ποδιού.
3. Κούραση και πόνος στα πόδια.Εμφανίζονται συνήθως μετά από παρατεταμένη παραμονή. Πόνος μπορεί επίσης να εμφανιστεί κατά μήκος της πληγείσας φλέβας.
4. Κράμπες και φαγούρα στους μύες.Εμφανίζονται συχνότερα τη νύχτα. Η περιοχή που προκαλεί φαγούρα μπορεί να είναι κόκκινη.
5. Διασταλμένα μικρά αγγεία– «Δίκτυα» και «αστέρια» ορατά μέσω του δέρματος. Στην αρχική φάση, η ασθένεια εκδηλώνεται στο εσωτερικό του κάτω ποδιού. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, οι φλέβες γίνονται μεγαλύτερες και πιο ελικοειδής.
6. Διασταλμένα παχιά αγγεία.Είναι σημάδι χρόνιων κιρσών που έχουν ήδη αναπτυχθεί επαρκώς.
7. Μελάγχρωση του δέρματος.Οι αλλαγές στο χρώμα του δέρματος συνοδεύονται από την εναπόθεση της χρωστικής ουσίας hemosiderin, η οποία σχηματίζει καφέ κηλίδες διαφόρων μεγεθών. Δημιουργείται η επίδραση των βρώμικων χώρων. Οι κηλίδες εμφανίζονται αρχικά στο εσωτερικό του κάτω ποδιού, αλλά αργότερα μπορούν να εξαπλωθούν στο πόδι και σε ολόκληρο το κάτω πόδι.

Λόγω της αυξημένης αγγειακής πίεσης, τα ερυθρά αιμοσφαίρια εισέρχονται στον ιστό. Στη συνέχεια καταστρέφονται και από την αιμοσφαιρίνη σχηματίζεται η σκούρα χρωστική αιμοσιδερίνη.

Επιπλοκές της νόσου

Εάν η θεραπεία δεν ξεκινήσει έγκαιρα, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές:

1. θρόμβωση– Σχηματισμός θρόμβων αιμοπεταλίων (θρόμβοι) στα τοιχώματα των φλεβών. Προκύπτει ως αποτέλεσμα της στασιμότητας του αίματος και οδηγεί σε μεγέθυνση των φλεβικών κόμβων και απόφραξη του αυλού των αιμοφόρων αγγείων.
2. Πνευμονική εμβολή.Οι θρόμβοι αίματος μπορεί να σπάσουν και να ταξιδέψουν μέσω της κυκλοφορίας του αίματος στην πνευμονική αρτηρία, προκαλώντας απόφραξη. Η ασθένεια οδηγεί σε πνευμονική και καρδιακή ανεπάρκεια, καρδιακές προσβολές και, στην περίπτωση μεγάλων θρόμβων αίματος, θάνατο.
3. Θρομβοφλεβίτιδα– Φλεγμονή των φλεβικών τοιχωμάτων με σχηματισμό θρόμβων αίματος, που στενεύουν τον αυλό των αιμοφόρων αγγείων. Αναπτύσσεται μετά από θρόμβωση.
4. Τροφικά έλκη– Φλεγμονή του ιστού που δεν επουλώνεται για μεγάλο χρονικό διάστημα. Προκύπτουν ως αποτέλεσμα διατροφικών διαταραχών των ιστών (τροφισμός), οι οποίες συνοδεύονται από φλεβική στασιμότητα. Τα τροφικά έλκη συχνά πονάνε, φαγούρα και φλεγμονώνονται. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε δηλητηρίαση αίματος ή ανάπτυξη κακοήθων όγκων.
5. Αιμορραγίαπροκύπτουν ως αποτέλεσμα βλάβης στα αραιωμένα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων.
6. Φλεβική δερματίτιδα και έκζεμα– Φλεγμονή των επιφανειακών στοιβάδων του δέρματος, που σχετίζεται με διαταραχές στη διατροφή των ιστών.

Γιατί πονάνε οι φλέβες στα πόδια μου;

Εάν οι φλέβες στα πόδια πονάνε με κιρσούς, η αιτία είναι κυκλοφορικά προβλήματα και η πίεση των διεσταλμένων αγγείων στον περιβάλλοντα ιστό.

Στα αρχικά στάδια της νόσου, η πιο κοινή ανησυχία είναι ο αμβλύς πόνος που εμφανίζεται το απόγευμα.

Όταν οι κιρσοί οδηγούν σε εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, εμφανίζεται οξύς πόνος στο κάτω πόδι. Όταν η κνήμη συμπιέζεται και το πόδι κάμπτεται, δυναμώνει.

Όταν σχηματίζεται ένα τροφικό έλκος, ο πόνος γίνεται σταθερός.

Έντονος πόνος από κιρσούς μπορεί να εμφανιστεί μετά από παρατεταμένη σωματική καταπόνηση και παρατεταμένη ορθοστασία για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Πόνος μπορεί να εμφανιστεί σε όλο το μήκος της κιρσοκήλης, ειδικά όταν πιέζεται, ο οποίος συνοδεύεται από τέντωμα των αγγειακών τοιχωμάτων και φλεβική στασιμότητα.

Οι επώδυνες αισθήσεις μπορεί να επιδεινωθούν από την αύξηση του οιδήματος, το οποίο σχετίζεται με τη συσσώρευση λεμφικού υγρού και κατακράτηση άλατος και νερού στο σώμα. Τέτοιες συνθήκες συμβαίνουν, για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως, σε ζεστό, υγρό καιρό ή με κακή διατροφή.

Εάν εμφανιστεί πόνος, είναι απαραίτητο να μειωθεί το φορτίο στα πόδια. Εάν είναι δυνατόν, πρέπει να ξαπλώσετε και να βάλετε κάτι κάτω από τα πόδια σας για να τα σηκώσετε. Δεδομένου ότι τα πόδια είναι υψηλότερα από την καρδιά, η αρτηριακή πίεση σε αυτά πέφτει. Αυτό το μέτρο βοηθά στην αρχική φάση της νόσου.

Μπορείτε επίσης να ανακουφίσετε την κατάσταση με ένα δροσερό ή εναλλασσόμενο ντους. Μην χρησιμοποιείτε ζεστό νερό, εναλλάξτε κρύο και ζεστό νερό. Οι διακυμάνσεις της θερμοκρασίας ενισχύουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων. Η κύρια προϋπόθεση είναι η διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ των ακροφυσίων να μην είναι πολύ μεγάλη.

Οι κρέμες και τα τζελ με δροσιστική δράση έχουν ηρεμιστική δράση στις επώδυνες περιοχές.

Εάν ο πόνος είναι έντονος και έντονος, απαιτείται ιατρική φροντίδα. Δεν θα τα καταφέρεις μόνος σου.

Θεραπεία κιρσών

Εάν το πόδι σας πονάει, οι κιρσοί πρέπει να ελεγχθούν. Αφού ο γιατρός κάνει τη διάγνωση και προσδιορίσει τον βαθμό ανάπτυξης της νόσου, επιλέγει τη θεραπευτική τακτική. Ανάλογα με τη σοβαρότητα της νόσου, μπορεί να προσφέρονται μη φαρμακευτικές, φαρμακευτικές και χειρουργικές θεραπείες.

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής και στη διατροφή είναι επίσης απαραίτητες.

Μη φαρμακευτική θεραπεία

Συνιστάται να φοράτε ρούχα συμπίεσης (κολάν, κάλτσες ή επίδεσμοι) που δημιουργούν ομοιόμορφη πίεση στο κάτω άκρο. Αυτό βοηθά τα αγγεία να αντιμετωπίσουν το φορτίο, διεγείρει την κυκλοφορία του αίματος και διατηρεί τον τόνο των φλεβών.

Τα ρούχα συμπίεσης διατίθενται σε τρεις κατηγορίες. Οι κάλτσες συμπίεσης και τα καλσόν κατηγορίας 2 συνιστώνται για ασθενείς με φλεβικό πόνο. Εάν χρησιμοποιούνται ελαστικοί επίδεσμοι, επιλέξτε μέτρια ελαστικότητα.

φυσικοθεραπεία

Σε ήπια στάδια της νόσου, τα φυσιοθεραπευτικά μέτρα μπορούν να προσφέρουν ανακούφιση και ακόμη και ανακούφιση από τον πόνο. Ανάλογα με τα συμπτώματα και τις αντενδείξεις, ο γιατρός επιλέγει τον κατάλληλο τύπο διαδικασίας:

• Ηλεκτροφόρηση, που βοηθά στην απορρόφηση των φαρμάκων που εφαρμόζονται στην επιφάνεια του δέρματος.
• Λεμφική παροχέτευση, βελτιώνει την αποστράγγιση του λεμφικού υγρού και ανακουφίζει από το πρήξιμο.
• Θεραπεία με μαγνητικό πεδίο– Έκθεση σε μαγνητικό πεδίο χαμηλής συχνότητας. Η διαδικασία μειώνει την ευαισθησία των νευρικών απολήξεων.

Healing Fitness

Η άσκηση βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος και της λέμφου, ανακουφίζει από το πρήξιμο και αποτρέπει την κατακράτηση υγρών. Μετά την προπόνηση, τα συμπτώματα των κιρσών που σχετίζονται με την αδράνεια ή τις μεγάλες περιόδους όρθιας εργασίας υποχωρούν.

Οι ασκήσεις επιλέγονται μόνο από ειδικό, αφού ορισμένες κινήσεις και είδη σωματικής δραστηριότητας απαγορεύονται.

φαρμακευτική αγωγή

Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται περιλαμβάνουν παυσίπονα και αντιφλεγμονώδη φάρμακα με αναλγητικά αποτελέσματα. Τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα μειώνουν την παραγωγή ουσιών που προκαλούν φλεγμονή. Αυτό οδηγεί στην απελευθέρωση ενδορφινών – φυσικών ουσιών στο σώμα που ανακουφίζουν από τον πόνο και μειώνουν το στρες.

Η τοπική θεραπεία πραγματοποιείται επίσης με αλοιφές, κρέμες και γέλες που περιέχουν ουσίες που βελτιώνουν την κατάσταση των αιμοφόρων αγγείων και αποτρέπουν τους θρόμβους αίματος.

Το θεραπευτικό σχήμα και η επιλογή των φαρμάκων εξαρτώνται από τον τύπο της νόσου. Σε αυτή την περίπτωση, η θεραπεία θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και, εκτός από τα παυσίπονα, μπορούν να συνταγογραφηθούν τα ακόλουθα φάρμακα:

1. Φλεβοτονική– Φάρμακα με φλεβοτονωτικές και αντιοιδηματικές δράσεις.
2. Αντιαιμοπεταλιακά και αντιπηκτικά– Δραστικά συστατικά που εμποδίζουν το σχηματισμό θρόμβων αίματος.
3. Αντιοξειδωτικά– για την ενίσχυση των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων, βελτιώνοντας τον τόνο τους και μειώνοντας τη διαπερατότητα.
4. Ινολυτικά– Φάρμακα που βοηθούν στη διάλυση θρόμβων αίματος που έχουν ήδη σχηματιστεί.
5. Δραστικά συστατικά που επηρεάζουν τη διατροφή των ιστών.

Εάν εμφανιστεί πόνος, θα πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Η ανακούφιση του πόνου οδηγεί μόνο σε μια προσωρινή βελτίωση της κατάστασης, αλλά η ασθένεια πρέπει ακόμα να αντιμετωπιστεί. Η έγκαιρη θεραπεία θα βοηθήσει στην ομαλοποίηση της κατάστασης και στην αποφυγή πιθανών επιπλοκών.

Είναι επίσης πιθανό η αιτία του πόνου να μην είναι κιρσοί, αλλά μια άλλη ασθένεια. Για παράδειγμα, νευραλγία ή αρτηριακή νόσο. Μόνο ένας ειδικός μπορεί να διευκρινίσει την κατάσταση μετά από εξέταση χρησιμοποιώντας υπερήχους και άλλες διαγνωστικές μεθόδους.

Οι φλεβικές παθήσεις αντιμετωπίζονται από φλεβολόγο και αγγειοχειρουργό - αγγειολόγο.